라틴어 문장 검색

Hi vero, qui ab eorum manu evaserunt, singulatim et sparsim sicut victi et attriti, vespere ad castra relati sunt tristes [0613A] et dolentes.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 28:5)
Igitur exercitus sic attritus et profugus equo vel mulo evadere festinans, ad civitatem Synoplum, quam milites imperatoris tuebantur, sparsim fugiendo pervenit;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 44:1)
Revertentes vero de dispersis et retardatis, qui eis obviam fuere, eadem die mille amputatis collis sparsim peremerunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 46:3)
Eisdemque sparsim pedites miscuere discursatores et leves, profecto ratione tuta poscente.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 12장 21:2)
Atque ut in rebus solent afflictis, ambigentes cuinam deberet aut posset occurri, trudente pondere plebis immensae, passim qua cuique proximum videbatur, diffundimur universi, dumque se quisque expedire discrimine magno conatur, sparsim disiecti hosti concursatori miscemur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVIII, 8장 8:1)
Miluus adest, miserumque truci rapit ungue duellum.
(ANONYMUS NEVELETI, De mur[e] et rana 4:12)
Pro cane stat miluus, stat uultur, stat lupus.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane et oue 5:4)
Morbi mole iacet miluus matremque precatur, Vt superis pro se det sacra detque preces.
(ANONYMUS NEVELETI, De miluo egrotante 21:1)
Accipitrem milui pulsurum bella columbe Accipiunt regem.
(ANONYMUS NEVELETI, De accipitre et columbis 25:1)
Incipiunt de rege queri, quod sanius esset Milui bella pati, quam sine Marte mori.
(ANONYMUS NEVELETI, De accipitre et columbis 25:3)
Tunc de summo montis cacumine per quandam latentem fistulam in excelsum prorumpit vino crocus diluta, sparsimque defluens pascentes circa capellas odoro perpluit imbre, donec in meliorem maculatae speciem canitiem propriam luteo colore mutarent:
(아풀레이우스, 변신, 10권 34:3)
Praeterea ex eodem libro Catonis haec etiam sparsim et intercise commeminimus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, II 6:1)
Satis enim scimus, axiomata recte inventa tota agmina operum secum trahere, atque opera non sparsim sed confertim exhibere.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 30:3)
ubi contra, interpretationes, ex rebus admodum variis et multum distantibus sparsim collectae, intellectum subito percutere non possunt;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 58:3)
Atque licet sparsim, et in aliquibus subjectis specialibus, longe veriora habeamus et certiora (ut arbitramur) atque etiam magis fructuosa quam quibus homines adhuc utuntur (quae in quintam Instaurationis nostrae partem congessimus), tamen theoriam nullam universalem aut integram proponimus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 282:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION